Wydarzenia
jakie miały miejsce w XX wieku całkowicie zmieniły położenie społeczne i
ekonomiczne kobiet. Wybuch I wojny światowej doprowadził do swoistej rewolucji
obyczajowej i światopoglądowej, które zasadniczo wpłynęły na odzież damską.
Inicjatorką przemian była Gabrielle Bonheur Chanel, potocznie nazywana Coco
Chanel. W połowie lat 20. XX wieku nowatorskie pomysły Francuski diametralnie
zmieniły modę damską i pozwoliły jej wkroczyć w nowoczesność. Swoim śmiałymi projektami Coco wyswobodziła
kobiety z wielowiekowej tradycji i stworzyła wizerunek silnej i niezależnej
osoby[1].
Tematyka
stroju jest bardzo wieloznaczna. Oprócz znaczenia symbolicznego ilustruje
społeczne obyczaje i umiejętności a także działania ekonomiczne i dzieje
historyczne[2].
Przemiany związane z ubiorem znajdują
obicie w wielu dziedzinach – ja chciałabym się skupić na różnicach płci, ze
szczególnym uwzględnieniem zmian jakie miały miejsce w damskich strojach. Czy
rewolucje jakie dokonała w latach 20 i 30. XX wieku Coco Chanel nieodwracalnie przemieniły
sytuacje kobiet? Czy dało to początek długiej drogi wyzwolenia i coraz szerzej
omawianej kwestii emancypacji kobiet? Postaram się odpowiedzieć na te pytania
odwołując się do biografii Chanel.
Coco
Chanel to ikona mody europejskiej XX wieku. Jej życiorys jest niezwykle bogaty,
która stała się inspiracją dla wielu twórców. W 1968 roku powstał musical
„Coco” autorstwa Fredericka Brissona z Katherine Hepburn w roli głównej. W 2009
roku pojawiły się w kinach dwa filmy biograficzne : „Coco avant Chanel”, gdzie
projektantkę zagrała Audrey Tautou. Drugą ekranizacją był „Coco Chanel et Igor Stravinsky” z tytułowo
rolą Anna Mouglalis. Chanel jest ciągle jedną z najbardziej intrygujących
kobiet XX wieku, która w znaczący sposób wpłynęła na zmiany światopoglądowe zwykłych kobiet. Poprzez
strój dała im więcej swobody i wolności. Chociaż odnosiła sukcesy na polu
zawodowym to życie prywatne dostarczało jej dużo więcej porażek[3]. Justine
Picardie, autorka "Coco Chanel. The Legend and The Life" w takimi
słowami opisała życie projektantki: „Świat Chanel przypomina cebulę - jest w
nim tyle warstw - różnica polega jednak na tym, że pachnie on Chanel No. 5 a
nie jak cebula”[4].
Coco
szokowała również strojem. Pozbyła się gorsetu, nosiła proste kołnierzyki i
męskie krawaty. Jej ubrania były bardziej zbliżone do męskiego niż damskiego.
Warto kilka słów wspomnieć o gorsecie, który przez wiele wieków znajdował się w
codziennym stroju kobiet. Jednocześnie co sprawiło, że z niego zrezygnowano.
Wojciech Kopaliński z swojej „Encyklopedii drugiej płci” tak opisuje gorset: „
Jest to wcięty haftowany kaftanik bez rękawów, który był noszony na koszuli
albo bluzce. Miał na celu wysmuklenie sylwetki. Znany w świecie mody od XVI do
początku XX wieku. Uważany za niezbędny sposób poprawienie nieodpowiedniej
figury kobiecej”[5].
Dlaczego godziły się na takie tortury?
Odpowiedź jest bardzo prosta : kobiety, aby czuć się kobieco potrafiły i
nadal potrafią wiele znieść tylko po to, żeby dowieść swojej atrakcyjności. Kobieta
otyła była utożsamiana z niechlujstwem i brak samokontroli, dlatego też
wciskała się w gorset, który miał jej
dodać delikatności i subtelności[6]. Do zrzucenia gorsetu apelowali lekarze i
higieniści, ponieważ deformował on żebra. Na poniższym obrazku widać jak
wyglądały kobieta przed i po noszeniu gorsetu.
http://balkonetka.pl/static/uploads/2008/06/organ-repositioning.jpg |
Coco Chanel pozbywała się gorsetu, żeby kobieta czuła się wolna i nieskrępowana fizycznie. Początkowo spotkało się to z sprzeciwem społeczeństwa, jednak kobiety zauważyły zalety nie noszenia „pancerza” i stopniowo rezygnowały z tej części garderoby.
Kolejnym
elementem, który zmienił wizerunek płci damskiej była fryzura chłopięca inaczej
nazywana na pazia. W 1915 roku Coco Chanel jako jedna z pierwszy kobiet
ostrzygła włosy. Za jej pomysłem poszła aktorka Asta Nielsen wcielając się w
rolę Hamleta w 1920 roku. Była to swoistego rodzaju rewolucja obyczajowa,
ponieważ długie włosy od paleolitu utożsamiano z wyłącznym atrybutem kobiety[7].
Lata 20. XX wieku to bardzo ważny okres dla Chanel. Z
tego czasu pochodzą najbardziej znane stroje Coco – „mała czarna” oraz „damskie
spodnie”. Proste klasyczne ubrania uzupełniała o efektowne dodatki m.in. białe
sztuczne perły. Sama mawiała, że w czerni i beli znajduję się absolutne piękno. W 1921 roku
powstają perfumy „Chanel nr 5”, które były jednym z pierwszych zapachów
wykorzystującym mieszanki chemiczne. Zapach stał się bardzo popularny na
salonach. Marylin Monroe zapytana w czym sypia – odpowiedziała „Oczywiście w 5
Chanel” [8].
http://lula.pl/lula/1,97804,6691355,Kultowe__mala_czarna.html |
Coco
łamała wszelkie tematy tabu. Poprzez strój pokazywała swoją wolność i
niezależność. To co w społeczeństwie przystawało tylko mężczyzną ona robiła bez
najmniejszych skrupułów. Chodzi mu to o palenie papierosów i jazda okrakiem na
koniu. Damie nie godne było takie zachowanie. Jednak Chanel nie bała się
wyrażać swoich odmiennych opinii na trudne problemy. Znamienne są słowa
projektantki: „ Przywróciłam kobiecym ciałom wolność. To ciało pociło się w
paradnych strojach , pod koronkami, gorsetami, desusami, watowaniami”[9]. Wg Coco
kobieta powinna czuć się w swoim stroju komfortowo i wygodnie. Ubiór miał nie
krępować jej ruchów. Wygoda i elegancja to dwie zasady, na które stylistka
zwracała szczególną uwagę.
[1]
Małgorzata Możdżyńska - Nowotka, O modach
i strojach, Wrocław 2002, s.253; http://www.polityka.pl/historia/204518,1,coco-chanel.read
21.05.2011r.
[2]
Maguelonne Toussaint – Samant, Historia
stroju, Warszawa 1998r., s. 15.
[3]
Tamże, s. 417-418.; http://www.newsweek.pl/kobieta/artykuly/ja_kobieta/coco-chanel--czyli-wielka-mala-czarna,70267,1,
21.05.2011r.
[5]
Wojciech Kopaliński, Encyklopedia
„drugiej płci”. Wszystko o kobietach, Warszawa 2006r., s. 607.
[6]
Tamże, s. 607.
[7]
Kopaliński W., Encyklopedia… , s. 606.
[8] Toussaint – Samant M., Historia…, s. 33.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz